معنی طپانچه خوری در لغت نامه دهخدا

طپانچه خوردن:، چو از نان طبلی تهی شد تنم، چو طبل از طپانچه خوری نشکنم.، نظامی

معنی طپانچه خوری - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(تَ چَ / چِ خوَ / خُ)

سیلی خوردن. رجوع به طپانچه و تپانچه شود

(خوَدْ / خُدْ نُ / نِ / نَ دَ)

سیلی خوردن. چک خوردن. طپنچه خوردن. لطمه خوردن. زخم با کف دست خوردن.
- طپانچه از روزگار خوردن، رنج و تعب کشیدن. رجوع به مجموعۀ مترادفات ص 181 شود

نادرست نویسی توانچه خوردن سیلی خوردن کاج خوردن سیلی خوردن لطمه خوردن، یا طپانچه خوردن از (دست) روزگار. مصیبت دیدن رنج و تعب کشیدن